Albüm İncelemesi: Joy-Hello

Aslında bu albümü de Taemin'in Advice'ını yazdığım yazıda aradan çıkaracaktım ama hem Advice yazısı daha çok geciksin istemedim, hem de yorulmuştum, kolay mı hamlamışız vallahi...
Önce Wendy'nin talihsiz kazası, sonra Irene'in stilist skandalı derken Red Velvet'tan bir süre grup comeback etkinliği beklemiyorduk. Gerçi Yeri hazırlık var falan demiş, belki yaz ortası gibi dönerler. Ancak ben grup dönüşünden ziyade, Joy'un bu dönüşü için umutluydum, neden?

Şimdi Joy'un ses rengini çok seviyorum doğruya doğru. Çok güçlü bir sesi yok ama ses rengi çok benzersiz bence. Koskoca sektörde bir benzerini daha arasak, belki YooA biraz andırır. O yüzden bu solo haberine çok sevindim ama SM'in şarkı olsun torba dolsun kafasıyla kızın ilk solosuna garip gureba şarkılar doldurmasından korkmuyor değildim. Zimzalabim olsun, Rookie olsun, Really Bad Boy olsun ReVel'e verdiği şarkılar malumunuz. Neyse ki şarkıların 2000 yılındaki eski, hit şarkıların remake versiyonları olduğunu öğrenince öyle rahatladım ki. Çoğu insan kendi parçalarını duymak istemiş ama böylesi çok daha iyi oldu. Hem bu güzel parçaların modern versiyonlarını dinlemiş olduk, hem de tam Joy'a uygun, fresh bir albüm oldu. Zaten şu evrede Joy'un henüz tüm şarkılarının yapım sürecinde yer alacak yetkinlikte olduğunu sanmıyorum. Yani yine baştan aşağı SM prodüksiyon ekibinden çıkmış bir albüm dinleyecektik öyle de böyle de, Joy'a ait bir şey olmayacaktı. Ama en azından bu şekilde nostaljik bir havası var ve Kore'de de olsa değişmez, eski şarkılar bir başkadır :)

Bu günlerde SM'in işleri pek bir güzel, durun tahtalara vurayım. Aespa'nın Next Level'ını saymazsak, (hatta önce aklımızdan sonra evrenden silersek) SHINee ve Taemin'in albümleri muhteşemdi. Dream'in albümü güzeldi, ama Hot Sauce için karışık düşüncelerim var. Yani klasik bir SM title'ı böyle karışık melodili, kafaya takılmalı ama ilk dinlediğimde aşşşırı sinir bozucuydu, sonra sevdim, şimdi duyunca dans etmeye başlıyorum falan. Belki tüm albüm bir şaheser değil ama Rainbow ve My Youth için kurşun atar, kurşun yerim. Joy'un albümü de bu güzelliklerin yanına eklendi şimdi.

Konuyu öyle oraya buraya dağıttım ki, kızın albümü hakkında konuşmaya bir türlü geçemedim. Öncelikle albüme seçilen tüm şarkılar gerçekten güzel ve nostaljik şarkılar, dinlemesi çok keyifli bazılarını orada burada duyduğumuz şarkılar. Daha önce de söylediğimiz gibi Joy çok güçlü bir oktava, yüksek notalara sahip bir sanatçı olmayabilir ama onu diğerlerinden fersah fersah ayıran bir ses rengi var ki, bu da tüm şarkıları içimize işleyerek söylemesini sağlıyor. O yüzden bence bu albümün en çok öne çıkan yanı yine Joy'un sesi. Evet şarkılar güzel, ama zaten yapımı tamamlanmış ve notunu çoktan almış şarkılar. Ama Joy'un vokali, o tamamen yeni. Bu bebişe, en az kendisi kadar güzel ve ses rengine bu kadar uyan bir albüm yapmayı, remake fikrini kim verdiyse, gelsin bir kerecik alnından öpeyim.

Konsepti ise ayrı bir sevdim. Çoğu kişiye Little Forest filmini anımsatmış, bana da öyle olmadı dersem yalan olur. Bir de izlediğimiz animelerdeki yaz imgelemlerini hatırlattı. Karpuz, vantilatör falan. Yine de çok fresh çok güzeldi tüm çekimler. Fotoğraflara falan bittim! Yani SM'den bunu o kadar beklemiyordum ki, büyük şok oldu.

Her şeyi söyleyip bol bol gevezelik ettiysem, hazır olun ve camları açın! Joy'umuz evinize bahar havasını getiriyor!

Tracklist
1. Hello *title*

2. Je T'aime

3. Day by Day

4. If Only (ft. Paul Kim)

5. Happy Birthday To You

6. Be There For You


1. HELLO

Hiç lafı evirip çevirmeye gerek yok, Joy şarkıyı resmen baştan yaratmış, muhteşem bir şey ortaya koymuş. Orijinal versiyonu Park Hye Kyung'a ait olan Hello zaten çok güzel bir şarkı. Ancak kaydın yenilenmesi, altyapının farklılaştırılıp biraz daha rock tınıları eklenmesi ve tabi ki Joy'un pambık sesiyle şarkı ayrı bir boyuta geçmiş resmen. Elbette orijinal şarkıcının muhteşem bir sesi var ancak Joy'un sesinin şarkıya tamamıyla uyum sağladığını söylemek gerek. Tabi kaydın eskiliğini de göz önünde bulunduruyorum bunu söylerken. Joy'un belki remake olarak söyleyebileceği en iyi şarkı.
Klip hakkında ise, ne desem bilmiyorum, uzun süredir izlediğim en güzel klip! Bir hikayesi var, mekanlar güzel, oyuncular şirin. Hele o küçük kız! Duyumlarıma göre Joy'un küçüklük hayalleri köpek bakıcısı ve okul öncesi öğretmeni olmakmış ve klibi buna göre düzenlemişler. Çok şirin değil mi ama uwu. 
Son olarak Joy ile ilgili bir durum değil ancak şarkının sözlerine bir göz atın. Gerçekten çok güzel.

2. Je T'aime
Bu şarkıyı ilk olarak, blogda da yazdığım My Secret Romance dizisinden duymuştum. Dizi yorumum da şurada var hatta. Orijinal OST listesinde yer almasa da sahne içlerinde çok duyulan ve bahsi geçen bir şarkıydı ve ben de çok sevmiştim. O yüzden Joy'un bu şarkıyı da seslendireceğini duyduğumda çok sevinmiştim ve sesini tam da bu şekilde hayal etmiştim. Beni hiç şaşırtmadı, tam sesine yakışan bir şarkı daha. Joy şarkının genel hatlarında çok büyük değişiklikler yapmamış, şarkının o sakin havasını sürdürmüş. Hey'in sesi de özellik anlamında Joy'un sesine benziyor. O yüzden pek bir beğendim.

3. Day By Day

Bu şarkı da benim albümden çok önce, orijinal sahipleri As One'dan dinlediğim ve bir süre ciddi anlamda aklıma takılmış bir şarkıdır. Cidden Kore'nin ilk jenerasyon şarkıcılarının da hiç şakası yok. 
Joy Day by Day'de de neredeyse hiç değişiklik yapmamış sayılabilir, ki bu iyi bir şey çünkü ben orijinal versiyona epey bir tutkunum. 
Joy'un albümü için şarkıları seçen kişi kimse Joy'un sesini ve sesinin sınırlarını çok iyi biliyor olmalı ve hem sesine yakışacak parçaları hem de sesini çok zorlayamayacağı şarkıları seçmeyi başarmış. Aynı zamanda hepsi de ilk dinleyişte sevilebilecek parçalar. Farklı tarzları da birleştirmişler. Mesela bu şarkı biraz daha R&B tarzına yakın bir şarkı. 
Orijinalini ne kadar seviyorsam Joy versiyonunu da o kadar sevdim. Daha net bir tavrı ve kaydın yeni olması sebebiyle çok daha temiz sesler alabilme şansımız var. Gerçekten çok güzel olmuş ya. Bir de hep sevdiğim şarkılar ya, ayyy çevirir dururum ben bu albümü.

4. If Only (ft. Paul Kim)
Bu sefer çoğumuzun çok daha aşina olduğu bir sanatçımız var, Sung Si Kyung. En azından bu adamı Jellyfish sanatçılarıyla içli dışlı olanlar iyi bilirler. Benim de çok sevdiğim bir sanatçı ancak bu şarkısına o kadar da ayılıp bayılmam. Hal böyle olunca Joy'un versiyonu için de çok sabırsızlandığım söylenemezdi ama bu kız yine bal sesiyle öyle bir söylemiş ki şarkıyı... Böyle bir ses rengine nasıl sahip olabilir ya nasıl? Aslında Joy'un sesine o kadar tutkun bile sayılmazdım ama tüm şarkılar sanki sesini parlatmak için seçilmiş gibi. O yüzden bu şarkı orijinalinden daha çok sevdiğim bir şarkı olabilir, ama aramızda kalsın tamam mı? Si Kyung sunbae duymasın, üzülür sonra. 
Paul Kim benim çok sevdiğim bir ses rengine sahip bir başka sanatçı bu ara. R&B için doğmuş resmen.


5. Happy Birthday To You

Happy Birthday To You, orijinali Kwon Jin Won'a ait dünyalar tatlısı bir şarkı. Dinler dinlemez tepeden tırnağa bir nostalji dünyası sarıyor zaten insanı. Joy versiyonunda altyapıyı biraz daha düzenlemiş ve tınılar arasına zil de koymuşlar ki şarkı daha da güzelleşmiş bu hamleyle, bayılırım zile. 

Bu çok sevimli retro altyapı şarkının nostaljik havasını öyle güzel desteklemiş ki bayıldım. Onun dışında Joy'un sesi yine parlıyor resmen. Orijinal sanatçıdan farklı olarak Joy'un biraz daha sevimli ve yumuşak bir sesi olduğu için şarkıyı iyice sevimli bir havayla kuşatmış. Zaten albümün genelinde olan bir hava bu. Joy'un neredeyse çizgi film karakterine benzeyen sesi albümdeki şarkıları tamamen kendi çizgisinde bir sevimlilikle kuşatıyor. Kimin fikriydi bu remake albüm ya, cidden kimin fikriydi çıksın ortaya. SM'den son elli yıldır bu kadar isabetli bir karar çıkmamıştır da o yüzden soruyorum yani. 

Sözleri ayrı bir şirin bu şarkının. O kadar tatlı bir aşk hikayesi ki, yumuş yumuş oluyor insan. Şarkının kötü bir yanı var ama, bitmesi.

6. Be There For You

Albümün kapanış parçasına da geldik. Bu şarkının orijinali Toy'a aittir. Toy'da şu sıralar Sketchbook programıyla tanıdığımı Yoo Hee Yeol'ün tek kişilik proje grubu. Bu adam her zaman müzikle içli dışlıydı zaten. Be There For You da bir albümün kapanış parçası olabilir, ancak kimsenin favorisi olmaya yetebilen bir temposu var mı bilmiyorum. En azından orijinal parça için durum bu. 
Joy parçayı çok farklılaştırmamış, altyapısında benzer tınılar kullanılmış, o sadece sevimli sesiyle söylemiş. Albüm için güzel bir bitiş, tekrarlıyorum. Ancak albümün yıldızı olmaktan uzak bir parça. Zaten albümün yıldızı olma iddiası bulunan parçaları sona atmazlar. O yüzden kendi kulvarında değerlendirildiğinde gayet dinlenilesi bir parça olduğunu söyleyebilirim.



Uzun süredir, paket olarak konseptini, şarkılarını, albümün genelini falan beğendiğim çok az proje oldu, böyle bir elin parmağını geçmez. Ancak bu gerçekten çok çok güzeldi. Proje ilk açıklandığında çoğu insan nedense remake projesine soğuk baktılar. Ama bence ortaya çıkan şey harika olmuş. Genelde remake şarkılar çok güzel oluyor ya. Oh My Girl'ün Listen To My Word'ü de orijinali PAPAYA'ya ait bir parça. Onu da ayıla bayıla dinlemiş birisi olarak, sonuna kadar remakeciyim dostlarım, üzgünüm. 
Başka ne demeli, ne demeli? Harika olmuş, Joy'un kendi sınırlarının, tarzının bilincinde birisi tarafından ortaya çıkartılmış, çok dozunda bir albüm. Tamamen de mevsime uygun. Bize de ayıla bayıla dinlemek düşüyor. Ne diyelim, dijitali bol olsun!